Kochani Darczyńcy Bursy im. bł. Matki Klary!
Miesiąc październik trwa. Jest to miesiąc poświęcony modlitwie różańcowej. W sposób szczególny pamiętajmy o Ukrainie i wypraszajmy dla niej i całego świata łaskę pokoju. Poniżej podaję Wam rozważania Patronki Bursy do poszczególnych tajemnic. Zapraszam do wspólnej modlitwy.
TAJEMNICE RADOSNE
1. Zwiastowanie
Poczęcie człowieka jest osłonięte Bożą tajemnicą. Zwiastowanie i poczęcie Syna Bożego w ludzkim sercu i w ciele Maryi było dziełem najczystszej i niepojętej miłości Bożej do ludzi.
Niewiele wiemy o początkach życia Ludwiki Szczęsnej, ale wiadomo, że gdy doszła do pewnej dojrzałości sama wybrała zdecydowanie czystą miłość Boga i ludzi poprzez decyzję na życie zakonne.
2. Nawiedzenie
Miłość i radość poznania Boga nie pozwoliły Maryi zamknąć tajemnicy w sobie; biegnie więc dzielić się z innymi ludźmi i nieść im Bożą Ewangelię.
Ludwika Szczęsna, z polecenia swych pierwszych przełożonych, pracując zawodowo, przekazuje równocześnie swym ukrytym życiem, a także nauczaniem, dziewczętom w Warszawie i Lublinie, prawdy Boże, a zwłaszcza tę największą – o Bożej miłości.
3. Narodzenie
W pokoleniu Judy, w rodzie Dawida, w rodzinie Maryi i Józefa przychodzi na świat Bóg-Człowiek, Jezus Chrystus. Jest to najpiękniejszy obraz współdziałania Boga z ludźmi i Jego zjednoczenia się z naturą ludzką dla naszego zbawienia.
W wielkiej rodzinie chrześcijańskiej Kościoła polskiego powstaje nowa rodzina zakonna, której matką duchową staje się siostra Klara Szczęsna. Podziwia ona wyroki Boże, jednoczy się z nimi i podejmuje ich wymagania.
4. Ofiarowanie
Ofiarowanie Pana Jezusa trwa ciągle w każdym człowieku oddanym Bogu, w jego sercu i czynach, w indywidualnych i wspólnotowych ofiarach.
Niezliczone ofiary Matki Klary, składane Bogu w imieniu naszego Zgromadzenia i dla nas, wołają o współofiarowanie i oddawanie się Bogu coraz doskonalej.
5. Znalezienie
Matka Najświętsza i święty Opiekun zapomnieli o dorosłości Pana Jezusa i o Jego głównym zadaniu życia. Dobrze czuli się z Nim i gdy zaginął, by być światłem dla innych ludzi, boleli i szukali Go w trudzie powrotnej drogi. Jezus ich rozumiał i wrócił, by doświadczać jeszcze długo ziemskiego, ukrytego, ciężkiego życia i nauczyć się jego mądrości. Oni zaś starali się Go zrozumieć.
Ileż trudności, utrapień, cierpień sprawiały Matce Klarze i innym siostrom niedojrzałe osoby, które znalazły się w klasztorze oraz te, które ciągle gubiły się schodząc z drogi zakonnej! Ile było ciężkich sytuacji z powodu różnic charakterów, niezrozumienia się pokoleń, braku umiejętności dialogu i współdziałania!
A wszystko powinno się rozwiązać tak, jak w ewangelicznym opisie tego wydarzenia – przez wyjaśnienie, poddanie swej woli i trwanie we wspólnocie.
TAJEMNICE BOLESNE
1. Modlitwa w Ogrójcu
W tej tajemnicy ukazuje nam się moc modlitwy Jezusa do Serca Boga Ojca. A Matka Klara? „W naszym domu przy ul. św. Krzyża 10, wieczorami długo, długo zatapiała się w modlitwie, schylona twarzą do stopni ołtarza albo klęczała u stóp ołtarza w postawie pełnej pokory i uniesienia. Zawsze w modlitwie wspólnej czy indywidualnej widać było wielką wiarę i miłość i oddanie się Panu Jezusowi”. „Na parę dni przed śmiercią została niezmiernie umocniona i pocieszona widzeniem. Z jej opowiadania poznało się, że przyszedł do niej św. Józef, a był to jej najukochańszy patron”.
2. Biczowanie
Pan Jezus znosił bicze z rąk ludzkich i przyjął je jako karę za nasze grzechy, bo nas wielce umiłował.
„Zakonnica według Serca Jezusowego pragnie Jego miłości, chce doznawać ubóstwa, wzgardy, cierpienia, stąd ma wstręt do złego świata i wszelkiej próżności”.
3. Cierniem ukoronowanie
Troską udręczonej myśli w zbolałej głowie Pana Jezusa był każdy człowiek, więc i ja. Co zajmuje najczęściej moje myśli? Czy jest tak, jak wyraża to ideał zakonnicy u Matki Klary? „Oblubienica Chrystusowa tak ściśle łączy się ze swym Oblubieńcem, że wraz z Nim jedną zna obawę, jedną myśl, jedną zdobyła naukę, jedno ma pragnienie, jedną miłość”.
4. Niesienie krzyża
Pan Jezus nie patrzył na swój krzyż, ale dalej widział w pokoleniach krzyże innych, zwłaszcza ludzi odpowiedzialnych za wielu.
W medytacji o posłuszeństwie Matka Klara pisze: „Starajmy się ulżyć ciężaru Przełożonym naszym. Odpowiedzialność ich straszliwa. Niech nie nakazują nam z boleścią i obawą, ale pewni, że znajdą świętą i gorącą miłość Bożą. Bo cóż jest miłość? Posłuszeństwo”.
5. Śmierć na krzyżu
Matka Bolesna pod krzyżem ofiarowywała się wraz z Panem Jezusem całym swym sercem. Pomyślmy, co należałoby ofiarować naszej Matce, aby było jej miłe i mogła to ofiarować Sercu Jezusowemu. Czego od nas oczekuje? Może lepszej posługi wobec chorej siostry? Może okazania – jak Pan Jezus – przebaczenia czynem przeciwnym do krzywdy? Może umartwienia za tych, którzy nie wiedzą, co czynią? Może większego otwarcia się na innych?
TAJEMNICE CHWALEBNE
1. Zmartwychwstanie
Matka Klara zanotowała zdanie: „Magdalenie pokazał się Pan Jezus, bo miała: 1) wielki żal, 2) wielką miłość, 3) szukała Pana Jezusa”.
Chciała sama Matka Klara i pragnęła zapewne, by siostry naśladowały Magdalenę w jej usposobieniu oraz spotykały się często osobiście ze zmartwychwstałym Panem w sakramentach świętych.
2. Wniebowstąpienie
Pan Jezus otworzył nam niebo i z miłością obserwuje nasze wysiłki dążenia do niego. Nie zatracajmy się w tym, co służy tylko życiu ziemskiemu. Przypomnijmy sobie słowa, które pozostawiła, przepisane własną ręką, Matka Klara: „Nasz cel i dążenia są inne, za św. Augustynem trzeba nam powiedzieć: O jak brzydka wydaje mi się ziemia, gdy patrzę w niebo.”
3. Zesłanie Ducha Świętego
Zjednoczeni – Bóg Ojciec i Syn Boży zesłali nam swego Ducha Świętego, aby okazać nam miłość, zjednoczyć nas z Trójcą Świętą i między sobą.
Matka Klara pisze: „Duch Święty mówi, że miłość mocniejsza nad śmierć. I cóż to za miłość, co nic nie znosi, zniechęca się i zraża lada czym? O jakże rzadka jest święta, doskonała miłość wspólna!”
4. Wniebowzięcie Matki Bożej
Mamy najlepszą Matkę w niebie. Któraż z nas by Jej nie chciała zobaczyć? O Matce Klarze wspomina jedna z sióstr: „O Matce Bożej mówiła z czułością dziecka. Maryję uważała za swoją Matkę. Często mówiła o Maryi. Nigdy nie opuszczała nabożeństw maryjnych, codziennie odmawiała różaniec”.
5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny
Wniebowzięta Matka Boża została wywyższona nad wszystkie stworzenia i dopuszczona do współkrólowania z Bogiem w wieczności. Tak wielką łaskę wysłużyła sobie przez postawę gotowości i czynne współdziałanie w duchu służby z Boskim Synem, Odkupicielem ludzi. Dokonywało się to najdłużej wśród codziennej, zwykłej, kobiecej posługi Jemu, świętemu Józefowi, Elżbiecie, Apostołom i wszystkim spotkanym na drodze życia ziemskiego.
Nasza Matka Klara bardzo gorliwie naśladowała Niebieską Matkę. Jej służebność była widoczna dla wszystkich, którzy ją spotykali. Sama w medytacji rozważa: „Codzienna praktyka
Reguły to praktyka miłości Bożej, a cóż słodszego? Cóż pomnaża obficiej skarb zasługi, świetniejszą zapewnia koronę?”
Prośmy usilnie, aby mogła stać się błogosławionym wzorem i pomocą na królewskiej drodze służby miłości.
Zapraszamy na naszego Facebooka https://www.facebook.com/123456serc/